จุดแข็ง
คน
1. ความพร้อมบุคลากร ครอบคลุมพื้นที่ เป็นคนในพื้นที่ (สื่อสาร พัฒนางาน ประสานงาน)
2. คนมีความสามารถหลากหลาย (ทักษะ,ประสบการณ์)
3. ความร่วมมือจากองค์กร,ผู้นำดี
4. มีพลังมวลชน
งาน
1. เป็นงานที่ใกล้ชิดประชาชน สามารถเข้าถึงพื้นที่
2. เป็นงานเน้นการส่งเสริมและพัฒนามีประโยชน์ต่อเกษตรกร
3. เป็นการทำงานแบบมีส่วนร่วม (บูรณาการ)
4. มีข้อมูลการเกษตร/องค์กรเกษตรกร/เครือข่ายที่เชื่อถือได้
5. มีงาน/อาชีพ/รายได้
องค์กร
1. มีองค์กรและเครือข่ายในพื้นที่ เช่น ศบกต. ศูนย์เรียนรู้ฯ ศูนย์ปราชญ์ องค์กรเอกชน
2. ระบบ IT พร้อมสามารถรองรับสนับสนุนงานส่งเสริมได้
3. มีระบบส่งเสริมการเกษตรที่ชัดเจน
4. ภูมิปัญญาท้องถิ่น
สังคมและอื่น ๆ
1. มีขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรมเฉพาะถิ่นที่มีความหลากหลายทางชนเผ่า เหมาะต่อการส่งเสริมการท่องเที่ยว
2. มีความหลากหลายทางชีวภาพ แม่น้ำ ภูเขา อากาศ ฯลฯ
3. มีความโดดเด่นของผลผลิต/ผลิตภัณฑ์
4. แหล่งท่องเที่ยว/มรดกโลก
5. มีพรมแดนติดประเทศเพื่อนบ้าน สามารถพัฒนาสู่ระบบการค้า ฯ
6. ภูมิอากาศบนพื้นที่สูงเหมาะสมต่อการผลิตพืชที่ตลาดต้องการ เช่น ชา กาแฟ มะคาเดเมีย พืชผัก และไม้ดอกเมืองหนาว
จุดอ่อน
1. เจ้าหน้าที่รับงานหลากหลาย
2. เจ้าหน้าที่ขาดความรู้/ชำนาญเฉพาะด้าน (IT) พืชเศรษฐกิจ (ยาง)
3. เจ้าหน้าที่ขาดข้อมูล และความรู้เรื่องอาชีพทางเลือกเพื่อเสนอทดแทนพืชเชิงเดี่ยว
4. ขาด ทักษะการเขียน/การบันทึก/ขาดโอกาสในการพัฒนา
5. เกษตรกรยากจน/มีหนี้สิน/การศึกษา/ภาษา/วัฒนธรรม
6. เกษตรกรบนพื้นที่สูงเป็นชนเผ่าที่ขาดการกระตือรือร้นในการประกอบอาชีพจากพืชใหม่ที่มีลู่ทางการตลาดดี เช่น ชา กาแฟ มะคาเดเมีย พืชผักและไม้ดอกเมืองหนาว
7. สภาพพื้นที่การเกษตรของเกษตรส่วนใหญ่มีความลาดชันสูงอยู่ในเขตป่ายากต่อการส่งเสริมการเกษตร
8. เกษตรกรขาดการกระตือรือร้นในการพัฒนาอาชีพ (กลุ่ม/วิสาหกิจ/เจ้าหน้าที่)
9. เกษตรกรยึดติดการปลูกพืชเชิงเดี่ยว ขาดวิสัยทัศน์การพัฒนาอาชีพ
10. เกษตรกรส่วนใหญ่ไม่มีความเข้มแข็ง พึ่งพาตัวเองไม่ได้(ข้อจำกัด)
11. องค์กรขาดการบูรณาการ/การทำงานเป็นทีม
12. มีการแยกส่วนในการทำงานระดับจังหวัด/อำเภอ
13. ผู้บริหารระดับสูงให้ความสำคัญในการพัฒนาบุคลากรระดับพื้นที่น้อย
โอกาส
1. มีแหล่งเงินทุนสนับสนุน
2. มีการบูรณาการกับองค์กร/หน่วยงานอื่น เช่นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น, จังหวัด
3. องค์ความรู้/เทคโนโลยี/ IT
4. นโยบาย กระทรวง กรม จังหวัด ที่เป็นโอกาสให้พัฒนาทางการเกษตร
5. ค่านิยมของคนในสังคม/
- ด้านการตลาด (พืชปลอดภัย/วิสาหกิจชุมชน)
- ด้านการท่องเที่ยว /วัฒนธรรม
- ด้านบริโภค
6. โอกาส/ความต้องการด้านผลผลิต
- ด้านส่งออก (รังไหม /ไม้ไผ่/ชา/กาแฟ/ยางพารา/มะม่วงน้ำดอกไม้/ส้มโอ/มะขามเปรี้ยว/ไผ่อุตสาหกรรม)
- ด้านบริโภคภายในจังหวัด (ข้าวปลอดภัย/หมู/ไข่/ปลา/ไก่/พืชผัก/ไม้ดอก
- บริษัทผู้ผลิตเมล็ดพันธุ์ผักและพืชผักที่ครบวงจรมีความต้องการเกษตรกรเข้าร่วมโครงการ
- บริษัทผู้ผลิตต้องการสินค้าเกษตรอินทรีย์ เพื่อส่งออกไปยังเกาหลี(บ.ไหมไทยน่าน)
7. เป็นพื้นที่ทรงงาน (โครงการสายใยรัก/โครงการพระราชดำริ อาหารกลางวันฯลฯ
8. หลักคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
9. นโยบายจังหวัดน่านผลักดันเรื่องการท่องเที่ยวและการค้าชายแดนเปิดโอกาสให้พัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรและการผลิตอาหารที่ต้องการรองรับการท่องเที่ยวมากขึ้น
10. เทคโนโลยีการผลิตไฟฟ้าพลังงานชีวมวลที่ใช้ไม้โตเร็วเป็นวัตถุดิบ เป็นช่องทางให้เกิดโรงงานขนาดย่อมและส่งเสริมการปลูกป่าเป็นวัตถุดิบส่งโรงงาน
11. เทคโนโลยีการผลิตไม้บอร์ดจากวัสดุเศษพืช เช่น ก๋งไม้ไผ่สับ
12. อุตสาหกรรมจากไม้ไผ่ เช่น ไม้อัด ไม้ปาเก้ เครื่องจักสาน หน่อไม้กระป๋อง ประมงทะเล เฟอร์นิเจอร์ ของที่ระลึก โคมไฟ กระบอกเทียนหอม
13. มีโรงงานแปรรูปอยู่ในจังหวัด 2 โรง ได้แก่โรงงานชาอู่หลง (ภูฟ้า) โรงงานชา ต.เรือง ยังต้องการวัตถุดิบป้อนโรงงานเพิ่ม
ข้อจำกัด
1. นโยบายที่มอบให้ดำเนินการไม่เอื้อต่อความเป็นจริงในพื้นที่(ไม่แน่นอน ไม่ชัดเจน เปลี่ยนแปลงบ่อย ไม่ต่อเนื่อง มีข้อจำกัดด้านเวลาและเงื่อนไข)
2. เกษตรกรมีพื้นฐานความรู้แตกต่างกัน มีผลต่อการยอมรับ
3. ระบบการตลาดเป็นระบบผูกขาด
4. การคมนาคมขนส่งสินค้าเกษตรห่างไกล
5. การบูรณาการของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ยังไม่จริงจัง ทำงานซ้ำซ้อนทำให้เบื่อหน่าย
6. ความก้าวหน้าในด้านสายงานของผู้ปฏิบัติระดับพื้นที่มีน้อย
7. ภูมิอากาศเกิดภัยพิบัติคุกคามและทรัพยากรธรรมชาติเสื่อมโทรม
8. หน่วยงานภายนอกไม่ยอมรับคุณภาพข้อมูล
9. มีข้อจำกัดในการรับข่าวสารและกระแสโลกาภิวัตน์ (อ.เฉลิมพระเกียรติ/สองแคว/บ่อเกลือ)
10. ค่านิยมของผู้บริโภคเปลี่ยนแปลง
11. แรงงานภาคการเกษตรลดลง
12. เทคโนโลยีมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
13. นโยบายของรัฐสร้างค่านิยม ทำให้เกษตรกรไม่พึ่งพาตัวเอง
14. กฏหมายทางด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเป็นข้อจำกัดในการส่งเสริมการปลูกพืชทดแทนในเขตป่าที่ถูกบุกรุกเช่นการส่งเสริมไผ่ ยางพารา ไม้โตเร็วเพื่อใช้สอยในครัวเรือน
|